‘Er is niks aan de hand’, ‘stoppen met huilen’, ‘niet zo boos doen’. Herkenbare zinnen die (vaak) op het puntje van je tong liggen? Ik betrap mezelf er vaker op: zeker als ik moe ben, dan is het opzetten van een keel door onze kleine man echt even teveel… Ik geef een boze reactie, of probeer af te leiden; terwijl ik echt wel weet dat het vaak maar tijdelijk werkt. Je leert een kind om emoties weg te duwen. Zowel voor je kind, als voor jezelf: bijt het puntje van je tong af. > Emoties wegduwen is als een (strand)bal die je onder water probeert te duwen, het werkt kort, kost steeds meer moeite, en uiteindelijk is de ontploffing des te groter.
Hoe dan wel? Geef je kind de ruimte om emoties te herkennen en erkennen, help het daarbij. Hurk, kijk je kind aan, (leg een hand op diens schouder) en zeg bijvoorbeeld: ‘het is oké als je boos bent’, ‘huil maar even al je tranen eruit’, ‘je mag best jaloers zijn’. Zo leert je kind woorden geven aan de situatie, de volgende keer dus makkelijker met woorden aangeven wat er aan de hand is en sneller zelf tot rust komen. Overigens: brutaal of gemeen zijn mag niet, daar moet je wel grenzen aan stellen. Geef met duidelijke stem aan: ‘dit mag niet’.
We hebben zelf vaak geleerd emoties weg te stoppen, ‘niet huilen/ niet boos worden’, of als fout te zien; door onze kinderen anders om te leren gaan met emoties geven we hen handvatten voor de rest van hun leven.

Misschien heb je na het lezen toch nog vragen; bijvoorbeeld over jouw aanpak thuis, over de reacties van je kind of het gedrag van je kind. Soms reageert je kind alsnog op een manier die je echt niet begrijpt, maar wel graag wil begrijpen. Ik wil je daar graag bij helpen. Boek een gratis adviesgesprek met mij via www.bureaugoal.nl