Dieren, superhelden, prinsen en prinsessen. Vanmorgen liepen ze in optocht door de straten. Onze kleine mocht ook meelopen, hossen in de optocht. Hij had een MotoGP pak uitgekozen, en liep naast een prinses. Met carnaval kun je zijn wie je wilt. 3 dolle dwaze dagen waar het allemaal niet uitmaakt. Of geven we toch onbewust sturing hierin? Kan een jongen bijvoorbeeld als prinses verkleed gaan?

Voor kinderen liggen alle opties open, zij zijn van nature onbegrensd. Wij laten hen – onbewust – opgroeien met een beeld van beperkte mogelijkheden. Vaak impliciet: wat voor speelgoed geef je je kind, welke activiteiten doe je samen, hoe praat je met je kind, wat laat je zien; en welke (carnavals)kleding krijgt je kind? Het verschil jongen / meisje is grotendeels cultuurgebonden. Vreemd ook eigenlijk, we gebruiken direct een verkleinwoord: meisje. Het is dus toch lastiger dan ik dacht, wij hadden ook een slinger hangen “hoera een jongen” en niet “hoera een jongetje”. Wat kun je hier nu zelf aan doen?
Bewustwording is 1, probeer het verklein woord te vermijden en te spreken over jongens en meiden.
Wat laat je thuis zien? Wie kookt er, rijdt meestal in de auto, doet de was, doet de timmerklusjes en zet het vuilnis buiten? Beperk jezelf en elkaar niet in patronen.
Hoe praat je? Noem je jongens ook wel “lief” en meiden “stoer”, zeg je “verliefd op een jongen worden” of “verliefd op iemand worden”?
Groepjes maken; niet op jongens of meiden, maar bijvoorbeeld op lengte, leeftijd, schoenmaat.
Welke verhalen zien en horen je kinderen? In de boeken, films, sprookjes die ze meekrijgen, niet-standaard tips op www.hebban.nl .
Het belangrijkste: laat je kinderen vrij hun gang gaan en laat ze merken dat ze altijd mooi en goed zijn.

Heb je na het lezen van deze blog vragen over jouw aanpak thuis? Kun je er de vinger niet opleggen hoe het komt dat jullie als gezin de positieve draai niet kunnen vinden? Neem dan gerust contact op, en/of plan een gratis adviesgesprek in via www.bureaugoal.nl